Öyle bir akþam ki çöken Aðýr aðýr, Oysa her yer Tüm ýþýklar içinde, pýrýl pýrýl. Sabahý olmayacak bir akþam ki uzanan Sonsuza dek, Sanki sýkýþmýþ zamanýn bir köþesine!..
Sorma ki Daha nice kez gün doðacak, Gün batacak! O çark ki yarýn’larý dün yapan, Nice bugün’ler yutacak.. Hep kalacak bastýran bu son akþamýn gecesi artýk..
Bu, benim akþamým, Bu, benim ihtiþâmým gölgelenen, Bu, benim kâl’am yýkýlan yer yer, Bu, benim batýþým ufukta, Bu, benim efsânemin çöküþü!
Bu, benim kopuþum hayat aðacýndan, Bu benim son dönüþüm topraða...
Sosyal Medyada Paylaşın:
megurman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.