Aþkýn en aðýr yüzü... Sanýrým mutluluðun en tenha formülü; hoþ görmekti hor-görünü Ve adlandýrmamaktý sevdayý sana adanmýþ aþk koylarýnda Bir isim koymak sana... Seni bir ada Seni bir orman Seni bir deniz gibi sevmek.. Hakaret etmek gibi seni doðuran o anaya...
Merhametin; koyu bir vicdansýzlýk kadar derin þu sýralar Ve kararmýþ bir gökyüzü dönüyor baþým üstünde O koyda martýlar... O koyda sen...
Yine ben; Aþk komasýnda buldum yüreðini bir kadýnýn Ýmdat dileniyordu. "Aþýðým" diyordu. "Aþýðým delicesine ve sen sahte kadýn! Sen sevdamýn karasýný alnýna bulamýþsýn...."
"Kimsin?" dedim... "Kimsin ve ne istiyorsun sevdiðim adamdan" "Söyle adýný! Söyle ki bileyim kim istiyor benden; Benim ’murâdýmý’ "..
Bir ayna koydu gözlerimin önüne Yaralý bir kuþ gibi çýrpýnýyordu þu köyden öteye "Al" dedi "Al bak kimim ben... Beni mi tanýr artýk, kendini bana mý tanýtýr o bir çift göz Bilemem..."
"Bir ayna... Ne var aynanýn öte tarafýnda!"
Aklým Aklým adýna takýlmýþtý o kadýnýn Bir kadýn, Ve o kadýný anlatýr, harflere zincirlenmiþ bir taným
Ararken gözlerim bir labirent içerisinde baþkaca bir fukârâ Adý yüreðime kazýnmýþ bir gerçekle karþýlaþtým.
Anladým... Ben bir yürek sahtesi, ben fânî bir fenomen Sevgilim; Seni ben, yüreðimdeki kadýndan daha çok sevemem ...
A.Gülsüm Güneþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Asena Gülsüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.