BALIKÇI ADAMIN KIYIDAN AÇILAN DÜNYASI
I
Bayraðýmýn rengi mavi olsun,
Ortasýnda güneþ,
Çevresinde gök kuþaðý,
Bir tane de gemi olsun.
Kýyýda farklý bayraklar,
Üzerlerini saran gökyüzü mavisi,
Ama bazen koyu bazen açýk,
Bir bucaðýnda doðar güneþim.
Koyulaþan mavimi yýldýzlar sarar,
Görünce umut verir balýkçý adama,
Sonralarýysa bazen üzüntülü,
Zamanýn yolculuðuna açýlmadýkça.
Ara sýra dudaklarýnda bir marþýn sözleri,
Besteleyende bilende bir tek kendisi,
Yüksek bir sesle,
Dünyaya haykýrýncasýna söyler.
II
Yýldýzlar gökyüzünden bakar,
Göremezler seni nerdesin ey dost ?
Sevmiþim seni yalnýzlýðýmýn içinde,
Unutursan baþýný eðer gider güneþin.
Yarýnýn iki günü vardýr,
Biri senin diðeriyse senin býraktýðýn,
Damaðýn yarý tadý yaþamdýr,
Diðeriyse bizlere býraktýðýn benim dostum.
Sen kimsin ? Baþýný eðince göremedim,
Var yanýma bakalým gökyüzüne,
Buludu parçalamýþ hýrçýn güneþimiz,
Gör bunu benim dostum.
III
Balýkçý teknesi kýyýdan uzaklaþýr,
Umuduysa en uzaklara açýlmak,
Kýyýdan uzaklaþtýkça küçülür,
Birini tanýrým umutlara koþan adam.
Denize olta atar,
Yaþamanýn tadýydý balýklar,
Biri gelir diðeri kaçar,
Ýstediðini yakalayýnca gururla döner.
Gözleri yaþlý teknesine takýlýr,
Her bir yerinde hatýralar,
Gençlik çaðýn genç sesiydi,
Zamana boyun eðmekte olsa.
Sabah olunca satar balýðý,
Kalaný dayanamayýp alamayana verir,
Kendisini onurlandýrýr,
Yeni bir yolculuða çýkacakta olsa.
IV
Ýyi bir düþünce beynin içi ,
Kötüsü kalbin sesi,
Ýyisi beynini geliþtirirken,
Kötüsü kalbini sýkýþtýrýr.
Ekmek teknesinden öðrenmiþ balýkçý adam,
Dünyasýný göklere kurmayý,
Masmavi denizin üzerinde küçük bir teknede olsa,
Gökyüzüne yol alýr.
YUNUS YOLOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.