sýkýyor gecenin düzenbaz boðazýný it beddua nakaratlarým var iþporta tezgahlarýna düþmüþ korku ýsýrýyor içimi kan çanaðý gözlerim týlsýmlý sim vuruyor yüzüne it közgüsünü ellerim dünyayý sarsýyor depremi sadece bende býrak bedenime yer aç toprak küstüm oynamýyorum çocuklar beni affedin
görünür yerlere afiþler asýn yokluða anlam yüklemek ne hacet ayrýlýk yazýn
Ýstanbul en güzel siyah elbiseni giy gece yakýþýr sana temiz yüzün asýlmýþ hüzün yakýþýr sana pislik içine bulaþmýþ kahpe yakýþýr sana
bence görmedin göðün mavisini suyun berraklýðýný martýlarý benim gibi duymadýn vapurda yüzüme çarpan þehir taksimde insandan nehir deniz dedin, çiçek açtý gözlerimde görmedin sevgim baþkaydý özlemlerim baþka benim gibi küfretmedin
kimse acýmaz istanbul, BEN GÝBÝ sokaklarýna
ellerim dua bilmezdi benim ellerim iki yana düþünce körleþenlerim duydunuz mu ? Ýstanbul adýnda öldü, bende Ýstanbul da Orhan Veli’ye götürün beni bu sevda çivisini ancak o söker içine kadar geçince velice içer delice söveriz onun dilince…
ALi SevimLi Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Sevimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.