Söndürülmüþ uykularýmda kahrý çekilmez bir öte yaka
Bir dehlizin içinden arsýzca sýyrýlýp
Sýzar düþüp parçalanan kendi gölgelerine
Bu aralar
Hangi þiire baþlasam kalemimin elimden düþüþü
Bütün kutsallar üzerine ant içerim ki
Baþka bir nedenden deðil
Adlandýrýlamaz üþümeler
Yani adý bile konulamadan buharlaþýveren ne varsa
Ölümcül oluþuna say.
Çünkü
Þiirin girdabýnda bir Anka
Bir kýzýl dolunay
Koruyucu düþleri iðdiþ eden
Yelkovanýndan ýrak ama acý veren
Ama anlatmaya gücümün yetmediði
Baþka bir akrep var.
Varsýn olsun
Ýtiraf etmeliyim ki
Dizelere getiremesem gamzelerini
Yýrtýlýp geçse de günler
Yüreðimde çöreklenmiþ halde duruyor
Sevgili
Gün gün kora dönüþen seni öpme heyecanýmý
Yüreðimi örseleyen
Bakir dalgalardan biri say
Korlaþsýn istiyorum þiirlerimde yüzün
Yarasalarýn öttüðü sonsuz derinlikli
En koyu gecelerde bile
Kozasýnda ölsün lal
Ve sen
Güneþi hiç tükenmeyen gündüzlerimde
Tümlenmemiþ bir resim gibi öylece kal