Ýçsel çekiþmelerle boðuþan bir aþk adamýyým... Yenik düþüyorum her seferinde hep gururuma... Aþkta gurur olmaz diyenlerin inadýna, kendimce onurlu bir duruþ sergiliyorum...
Oysa, sevdiðim kadýn elimi uzatsam Belinden kavrayacaðým, Ýnce telli saçlarýný okþayacak kadar yakýnýmda Ama gururuma kilometrelerce uzaklýkta...
O kadar savaþ geçirmiþ Yenilmez maðrur militanken Aþkta beyaz bayraðý çekmenin ezikliði ile Çöküp kalýyorum her defasýnda yüreði aðlayan kadýnýmýn resminin baþucunda...
Uykusuz gecelerin bir vaktinde Dertlerimi en iyi anlayan ve hafifleten Ahmak ýslatan yaðmurlarda Hep sokaklara atarým kendimi ... Bulutlar çarpýþýrken Gökyüzünü þimþekler aydýnlatýrken Yüreðim hep heyecanlanýr Sevdiðim en hüzünsüz, En canlý bir melodi yüreðimi ferahlatýr... O an; Derince bir nefes alarak Çekerim yaðmur ýslaklýðýndaki Toprak kokusunu taa içime... Zaten; Yaðmurlarda daha bir coþar beni görünce baþlarlar saðanak resitallere...
Akrebin yelkovaný kovalamaktan yorulduðu, Zoraki gelen günün ertesinde Yaðmurda yaðmýyor artýk Kavurucu sýcak altýnda hüzünlüyüm... Aþka yenik düþmüþ göz pýnarlarým Dayanamýyor fazla yüke Kaldýrýmlar ýslanýyor...
Arasam mý seni diye düþünüyorum , Oysa arasam koþarak geleceðini biliyorum... Ýkilemler içinde kalýyorum hep gülüm 11 rakamlý cep telefonunun numaralarýný 10.rakamýna kadar çevirmeye varýyor hep parmaklarým Gururum ve onurum yine dur diyor parmaklarýma...
Hatýrlar mýsýn sevgili, Sen kovalayýp, ben kaçmaya kulaç atarken derin sularda Dalgalar hep alýr sana geri savururdu beni Öyle bir sarýlýrdýn ki bana Sýcaklýðýndan kavrulur erirdim kollarýnda Ve sonrasý malum... Ateþler içinde yanan, Ve terden yatak ýslatan, delice seviþmelerimiz kalýrdý geriye...
Bugün Yine yüreðimde hüzün çiçekleri açýyor Solmaya dönük yüzüyle... Kýrýlganlaþýp kristalden buza dönüþen... Yüreðim hep üþüyor sensiz...
Cd de o çok sevdiðim Oscar Harrisin alta-grasia’sý Yüreðimi titretirken, dimaðýmda hep memleketimden insan manzaralarýnýn Aðýtsal ezgileri çarpýyor beynimin ta derinliklerine... Ýþte orada takýlýyorum gülüm Seni sevmediðimden deðil Seni de bu keþmekeþlik içine çekip Yaþamýný zindan etmek istemediðimden çabam Anlýyor musun beni... Egoizmin doruklarýnda olup da Seviþip, seni her defasýnda, mendil gibi bir kenara atmaktansa Gerçekleri görüp benimle sefalet içinde yaþamamaný Ve yaþlanmadan ölmeni istemiyorum...
Sanýyor musun bu þehir sensiz yaþanýr Sanýyor musun yüreðim sensiz hüzünsüz atar.. Oysa bilmezsin ki; Sensiz her adým attýðýmda gülüm Bu þehrin kaldýrýmlarý ciðerlerime batar Yüreðim kanar, yaralarým sensiz geçen her gün kabuk baðlar...
Her gece uykumu bölen Karanlýk odamý ýþýtan yüzün çýkar karþýma Uzatýrým ellerimi tutamam Gel derim sana, O an kaybolur gider o ay yüzün ... Daha ne kadar böleceksin uykumu bilmiyorum Bense ne kadar dayanacaðým sensizliðe Sorular sorular sorular Ah be yaþam acýmasýz çarkýnda beni bitirdin... Ne yaþattýn , ne öldürdün Hep ama hep süründürdün...
Bilmiyorum gülüm, Bazen diyorum ki kendime Egoist olsaydýn ya Hem kýymete binerdin Hem daha çok sevilirdin... Ne yapayým yaradan böyle yaratmýþ beni O yüzden kandýrmýyorum hiç kimseyi Egoizm bana ben egoizme uzaðým...
Kafam çok bozuk, Alacaðým eþkýya yüreðimi elime bir gün ey zalimler, Kan emiciler, sömürü düzeninden beslenenler... Çok yakýnda bir gün Çakacaðým þimþeklerimi o kahpe, O bozuk düzeninizin suratýna Yanacaksýnýz benim yandýðým gibi... Yaktýðýnýz canlar adýna...
Ve yine parçalý bulutlu bir Ankara akþamýnda Çisil , çisil Yaðmur yaðýyor, þimþekler çakýyor Sýrýlsýklam düþüncelerimle Egoizmsiz düþünceler içinde Ben bir Aðustos böceðiyimdir artýk Sokak lambalarý altýnda ürkekçe hem serinler, Hem yapa yalnýz öterim... Herkes derin uykusunda... Ne yapayým Hem söylerim hem de dinlerim...
15.08.2010 Kazým DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.