“Gýcýrdayan bir kapýnýn ardýnda ne kadar çok aným olduðunu o kapýyý açtýðýmda anladým”
Araladým doðup büyüdüðüm mahallede Arkadaþlarýmla oyunlar oynadýðým menteþesi pas tutmuþ Ayþa ananýn gecekondusunun tahta kapýsýný... Hemen girmedim Þöyle bir baktým bakýmsýz bahçesine doðru. Arkadaþlarla daldýðýmýz dut aðacý, Çaðla ve viþne aðacý kurumuþ Boynunu bükerek bana doðru bakýyor, Terkedilmiþ yýkýlmaya yüz tutmuþ ev Yüzünü dökmüþ sanki beni görünce aðlýyor...
Ayþa ana, eþi yýllarca önce ölmüþ çocuksuz bir ev hanýmýydý, o yüzden bizlerin üzerine kendi çocuklarý gibi titrerdi... Her tür müziði severdi, Biz çocuklar Ayþa ananýn bahçesinde oynarken O “ if you go a vay” dinlerdi... Zaten bana da yabancý müziði o sevdirdi...
Ne anýlara ne yaramazlýklarýmýza þahit olmuþtu bu bahçeli ev
Ah o bahçe, güzelim bahçe Neler anlatýrdýn olsaydý dilin Aklýma geldi birden Evcilik oynadýðým komþu kýzý Sevim Ben doktor olurdum o hasta Onu hep muayene ederdim. Benim en iyi hastamdý Erzincanlý Sevim Abisi yakalardý bizi kaçamazsam hep dayak yerdim...
Arkadaþlarýmla o bahçede Top atar dombik oynar, Ceviz, misket dizer baþ altý yapardýk Futbol oynar terimizi atar, Yorulunca kendimizi topraða kapardýk. Yaðmur yaðar altýnda delice ýslanýrdýk. Ah be yýllar döndür zamaný geriye Nerede o güleryüzlü Ayþa teyze, Nerede Çilli Ali, Kürt Kazým Ördek Hasan Hani nerede o çocukluk arkadaþlarým... Ah hayat savurdun hepimizi bir tarafa Bak o kapýnýn arkasýna sýkýþýp kaldý Göz yaþlarýmla anýlarým...
Kazým DOÐAN 01.10.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.