kadehleri kýrýlmýþ aðaçlarýn bulutlar paramparçalýkta yüzsüzler topraðýn dudaklarýna hasta yataklarda iki satýrsýzýz vicdanýn döl yataðýnda sahipsiz çocuklar bütün çocuklarýn yerine üþümek istiyorum
kalkamýyorum ayaða dünya sensiz sanki ilk soðuklarla daha bir kýrýlacak direncim belki karanlýk odamda boþ caddeleri anlamaya çalýþacaðým hayat benden öte kendini terk etmiþçesine kuþkulu uyanmalara rehin herkesin yerine yabancý bir kapýyý açmalýyým
hiç yaþamadým sayacaðým kendimi sorgusuzca öpmezsem sahipsiz limanlarýmýzý sayýklama anlarýný gülüþlerinin kýyýsýnda ayak izlerim bütün yalnýzlýklar peþimde üstelik herhangi bir gecenin herhangi bir köþesinde inatla yakalanmayacaðým hiçbir evin hiçbir saran ýlýklýðýna dünyaya kaçak sana müptelayým bozkýr zamansýzlýklarýnýn bile ertesinde
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.