İNSAN

Ý N S A N

Hey gidi yaþlý dünya,gelen topraða gitti,
Ati de kalan mana,insan tek kelime idi.

Yoksa yükün çekmezdi,etten oluþsa insan
Tenin neye yarar ki,sana þekildir manan.

Ýnsan denen mahlukat ete kemiðe girdi
O’na en güzel þekil,Yaradan suret verdi.

Farzet ki insan deðil;bir vahþi mahluktasýn.
Rabbine el açýpda bir duaya muhtaçsýn.

Oysa ki orman senin,deniz senin çöl senin.
Hiç umrunda mý sanki,senden önce gidenin.

Bir aðu düþse kalbe sadece açlýktandýr.
Bir caný paramparca ancak birkaç lokmadýr.

Öyle bir düzen varki sana þer gelen vahþet
"Denge "dedikleri an,Rabbinden bir iþaret.

Kara bakar gözlerin,kapkara ormandasýn
Oysa hiç idrakin yok,Rabbinin yolundasýn.

Daðlar taþlar gibisin O’nu zikretmektesin.
Din,sana deðil amma,cennetlikte deðilsin.

Hayvandan da aþaðý denen ayeti oku
Ey!en þerefli varlýk,yücedir insanoðlu.

Uçsuz bir ormandasýn ama güç sende deðil.
Her nefesin bir fýrsat hayatýn sonsuz deðil.

Tevhidi yaþamaktýr ömrünün risalesi
Koy baþýný secdeye imanýn belirtisi.

Bir farkýn olmalýdýr,ben kimim? diye, sorman
Uzun bir yaþam sanma,ancak bizedir zaman.

Her aný yaþar iken son deminde olmalý.
Doydum sana ey dünya,gözlerin kapanmalý.

Ali Iþýk_04-10-2011

Sosyal Medyada Paylaşın: