GÖNÜL

Takýlýp kalmýþken zaman teline
Ha bu gün gelirsin,ha yarýn diye.
Özlemi sarmýþsýn gönül teline
Vuslatý uzakta sanma ey gönül.

Zaman su gibidir içersin, kanman.
Sevdaya düþmüssen olursun harman.
Yar,yaman, er yaman kimdedir derman.
Sözü derman bilip,yanma ey gönül.

Birdefa tatmaktýr dünyanýn balý,
Ýnsan yük edermi kendine gamý.
Oysa anlasaydý kural koyaný
Teni canan bilip kanma ey gönül.

Hep caným diyenler candan geçmedi
Bana gülüm diyen gülü sevmedi
Gönlüm aðlar iken neþe vermedi
Neþeyi tebessüm, sanma ey gönül.

Gönül böylemidir dünyanýn halý
Yoksa bilmezmisin adýn yaralý
Kaç mevsim yaþadýn,saydýn yýllarý
Son deminde közü üfleme gönül.

Ten gidiyor gönül yerinde sayar
Nasýl bir duyku ki geçmedi yýllar
Fýrtýnalar esse mevsim ilkbahar.
Acep deme sakýn sev be ey gönül.

Sevgi birkeredir diyen yanýlýr.
Zamansýz sevdalar,saman harýdýr.
Þafaðýn sondemi zindan karadýr.
Karanlýðý görüp,þaþma ey gönül.


Ali Iþýk-10/05/2009
Sosyal Medyada Paylaşın: