1 Soðuk ve üþüyen bir gündü: Aþk ve kadýn Coþkulu bakýþlar eþliðinde, Nefesini yudumlayarak Dalgalý gökyüzünün, Hevesli bir sarhoþlukla, Ýpinden atlayarak toz bulutunun, koþtular Gümüþ renkli gün batýmýna.
O vakit karlý daðýn tepesinde: Kartal pençesinde parçalanan kuþ, Yoksul insanlar gibi kývrýldý çamura. Korkunç cinayeti gördü kadýn, Suskunluðunu bozmadan izledi olanlarý, Gün, Iþýðýný söndürdü gecenin, Tutarak kadýnýn titreyen ellerinden, Yýldýzlý göðe uzattý ölü kuþu. Fýrtýna, okyanus, saydam dalgalar ve kayalar, Merasimini dinlediler ormanlarýn. Þimdi koca bir aþk aðlamaklý olarak, Yýktý yuvasýný düþlerinin.
2 Kadýn, þairin kalemine sundu kendini, Ve dedi ki ‘’ yaz beni’’ Siyah çelenkler kondu önce sayfaya, Sonra düzensiz yaðan kara kafa tuttu kalem. Islýk sesleriyle birlikte, Yaklaþtýlar üþüyen nehrin kýyýsýna, Karþý koyamadan öfkesine, Uçurumlara kafa tutarak, Göðe uzanan çýðlýklarýný, Küçük bir sandala sakladý kadýn.
Þair sevgili kadýn ve aþk Uyku ve ölüm arasýnda, Nehrin akýntýsýna sundular Heybetsiz bedenlerini. Bulutlarla yarýþarak, Zorlu yolculuða çýktýlar, Görkemli aðaçlar ve daðlar Rüzgârýn pürüzsüz teniyle öpüþtü. - Ki kadýn sýcak bir öpücüðe hasret. O karþý konulmaz arzular, Güneyden gelen üflemeyle uyandý uykusundan, Yosun tutmuþ kayalarýn, Þiddete meydan okuyan kayýnlarýn, Ve mýrýldanan gecenin sert bakýþýna aldýrmadan, Okþadý kadýnýn saçlarýný, Ve öptü þiirin orta yerinde.
3
Sabah vakti güneþ, Ýnce bir þeridin etrafýnda belirdi, Parýldayan yeþil renkler, Küçük maðaralarýn misafirleri, Kýþ uykusundan uyanan hayvanlar, Kadýn ve þair Piramidi anýmsatan çamlarýn kýyýsýnda, Gökyüzünde asýlý duran ilk baharý, Gülümseyerek selamladýlar.
Akýn akýn çoðaldý canlýlar Oyun oynayan çocuklar, Gök mavisine bakan aþýklar, Masum þarkýlarýný sunan kuþlar, Ve bulutlardaki þekillerde kendini arayan, Parlak yüzlü iþçiler ve onlarýn kadýnlarý.
Þiirin sonuna geldi þair Dudaðýnda ismini sayýkladýðý kadýn, Üzerinde taþýdýðý ürkek yüreðin, Aldatýcý yanlarýna aldýrmadan, Yazdý kadýný ve baharý.
4
Kadýn: Yaþamýn nefesine sunduðu, þaþkýnlýðý Kendi yücelen yüreði ile taþýdý evine. Ve yabani acýlarýn saçýný Ölü bir mandalla astý rüzgar kanadýna, Aþk ve onu var eden yüce sevgi, Gözlerinde belirdi kadýnýn.
Kendi baþ döndürücü duygularýný O zemheride tanýdýðý þaire sundu, Taze bir öpücüðü hissederek, Notasýz þarkýlarý mýrýldandý, Kayýtsýz kalmadan gülümsedi ay’a Ve döndü yuvasýna kadýn.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.