Azize...

gitme
kal bu gece azize...
varsýn
baþkalarý koynunda saklansýn ay’ýn.
varsýn
baþkalarý yýldýzlardan göz yaþý yapsýn.
sen kal
gitme bu gece...
kapat gözlerini
göðsümde yatýrayým seni.
ellerimde saçlarýn
sana uzak masallar anlatayým...
hep seni bekledim azize...
kaç istasyonda
kaç sokakta
kaç sahilde
kaç kalabalýkta gördüm zannettim
sen deðildin
ses bile vermedim...
iþte sensin.
ve
geldin.
göç ettirip beni hazana
yasaklayýp bahara
kederime demir atan.
geç kalsakta zamana
ilk ýþýklarý ile güneþ’in
çevirip yelkeni rüzgara
alýp keder denizinden demiri
gidelim bilmedik diyarlara...
ve
gittiðimiz yer
uzak olsun tüm insanlara...
gitme
kal bu gece azize.
kal sabaha kadar...

varsýn
bu gece de
baþkalarý ölsün...