Ey en kara günlerin duası, Gönlümün en güzel faciası, Bu kim bilir kaç bin kalbin ...sedası! Gönlümün sultanı,derdimin dermanı sen. Nesl-i Asım`ın ana gıdası; Ekmeğim sen, suyum sensin, Karadenizdeki dalgalarım sensin. Yaşamamın gayesisin dâvâm sen. Umutlarımı dağ gibi bağladığım, Kendimden daha cok seni düşündüğüm sen Bırak kalbini ufuklar ötesindeki gönlüme, Menzilim KAf Dağının ardında değil, Anadolunun yalnız kalmış yüce dağlarının ardında ararım...
Emrah ANBARKAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
EMRAH HOCAM Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.