saatlere kulak versem ölüm olacaðým yanlýþ bir þehrin kenarýnda ýssýz bir çölde belki ya da kalabalýk bir yol aðzýnda her seyin orta yerinde ve her þeye uzak sabaha soyunsam ýþýk ve renk
býrak yaþamýn formülünü çözmeye koyulsun birileri elimdeki bir lokma ekmek sýksa suyumu çýkaracak
yaþamýn kaç boyutlu olduðunu çocuklara sor bizimki kendi yarattýðýmýz kabuslarýn düðümü mezarlýklara çok yakýn çelik bir canavarý beslediðimiz þehir
yalnýzlýk var ya yalnýzlýk gidecek yerlerin bittiði saatlerde gün sonu
ölümün ta kendisidir içine gömüldüðümüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Phoenix 57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.