GELÝÞÝN
Saplanýp kalmýþken
Kendimle baþ baþa.
Hiç bitmeyecek gibiydi, yalnýzlýðým.
Kar, beyaz örtüsüyle
Seni boðmuþken karanlýða
Çýkýverdin birden,
Ülkemin en çorak topraklarýnda.
Boynu bükük, masumane
Kardelen gibi...
--Alos-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.