Ay Gökteydi Nazende
Ben yârimi ararken, Mecnun Leyla’yý sordu
Ýkimiz de tutsaktýk, aþk denilen mahzende
Ne Leyla, ne yar bildi, çöl ateþten bir kordu
Mecnun gördü bak dedi, ay gökteydi nazende
Hem güldük hem aðladýk, deli dediler bize
Kervanlar gelip geçti, yüzümüze bakmadý
Çöl içimizi öptü, o bile geldi dize
Aþkýn terinden baþka birþey kalbe akmadý
Güneþin gözlerine, Leyla ve Mecnun yazdýk
Ne ben içtim ne de o, dudaða su deðmedi
Bir gün gireriz diye, topraðýmýzý kazdýk
Aþk bize yanlýþ yapýp, gönlümüzü eðmedi
Ben yâri sevdim düþte, Mecnun Leyla’yý gölde
Ýkimiz de uyandýk, ayný anda yan yana
Ben yarime sarýldým, Mecnun kayboldu çölde
Tutamadým kendimi aðladým kana kana
Nurcan TALAY
01.10.2011
SAAT:23:55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.