Ýçinde dipsiz boþluk büyütür zaman
Göründüðü yansý çarpar yüzüme
Bilirim olduðuna isyandýr aslýnda
Olamadýðýna yanký bütün çýðlýðý
Hep tersinden baktýrýr atlasa
Gökyüzü yerde
Toprak gökte
Neresinden vurulur sýnýrý
Neresinden baþlar yalan kanama
Boþluk alazý yangýn dönüþlerim yýlgýn
Tam ortasýnda beynimin bir lâhit
Yatýp kalkýp ruhu(n)ma iþkence dokur
Gülü öpüverse, gülü güz
Suya deðse örtük sesi, teni buz
Ýçinde dipsiz boþluk büyütür zaman
Varsýllýðý oynar sanrýsýna
Görüneni yadsýmam ondan
Dilim varmýyor gerçeði tutan yol kabulüne
Gücüm yetmez can eksildikçe
Olmayaný, tesadüfe sürüklemeye…
Dipsizin dibinin keþfi gibi
Mermer kapak olmak lanetli lahitine
Ya da iþte
Kendi mezarýna toprak atmak
Yüzünü örtmek önce, iyicil insan halinle
Sonra ýslak duayla baþýnda durmak
Susmanýn anlatýldýðý anlam çarpmasa
Kurþun yakýlý umut sýzlarken
Ýðfal edilmiþ gerçek aynasýna…
Þükran AY