Damar damar çatlayan, yaðmura hasret kalan, O kara topraklardan , kalbimdir farksýz olan. Kupkuru bir aðacým. tacým var, yok yapraðým. Kaynaðýndan kurumuþ, Mahzun duran pýnarým.
Yuva yapmýþ gönlüme, Gamla keder birlikte, Bekliyorlar geceyi, Bayram eder ikisi Giyerim karalarý, giymem alý yeþili. Ben küsmüþüm feleðe, Umurunda deðil bile.
Önce babadan öksüz, sonra anadan yetim Kalmýþ çocuk gibiyim. Boynu bükük gezerim. Bilmem ki bayram seyran, gülmek de bana haram Yok diyecek bir þeyim, kendisi bilsin Mevlam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Huseyin Dalmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.