Ben hep yalnýzdým Ellerini tutarken,sana sarýlýrken, kokunu içime sýðdýrýrken...
Hep yalnýzmýþým ben Tek baþýma vermiþim o sözleri,yeminleri O koskocaman hayallerin içinde bi baþýma savrulmuþum oradan oraya Aslýnda hep yalnýzmýþým ben Ýki kolumun arasýna kocaman dünyayý sýðdýrýrken, Ellerini avuçlarýma gömerken, Gözlerinin derinliklerinde bir baþýmaymýþým Kocaman bir karanlýk gezdirmiþim yanýbaþýmda Çok derin,çok ýssýz kurak bi karanlýk Sana benzetmiþim Sen yokmuþsun Hatta hiç olmamýþsýn Koskocaman bi karanlýk düþmüþ yanýbaþýma sadece Birde baþucumdaki sanki hiç bitmeyecekmiþ gibi yanan mum.