hani;
meçhul bir ömrün faizini güneþler öder demiþtin ya.
þimdi kurumuþ sulara yazýyorum.
az sonra tek tek koparýp atacaðým saçlarýmdaki kimsesiz teselli çiçeklerini.
size, duvara yapýþan kehribar þehirler kuracaðým...kalemle...
sýra bakýþlarýmla yollara güneþ ekmeðe gelecek...
sonra güneþler doðmaya baþlayacak, güneþleri tek tek eteklerime toplayacaðým.
...ellerimle daðýtacaðým...
yeni birgün, yeniden ve yine yeni bir güneþle gelecek...duvara doðru.
hadi ekin, güneþleri bahçelerinize.
yine...pencereler açýlacak...bir bir...
yine...maskeler takýlacak...iki iki...
yine...kuþlar kaçmaya baþlayacak saða sola...üç beþ...
güneþler kurumaya baþlayacak...çok çok...
dilsiz olacak tüm zamanlar...yine...
yine þehirler düþecek duvarlardan,
þiir düþüp gidecek ellerimden...güneþler gidince.
yine göçebe yolculuklar baþlayacak,
sahte ve aðýr aðýr.
.
hani;
meçhul bir ömrün faizini güneþler öder demiþtin ya,
herþey yolculuk artýk.
ne güneþ kaldý, ne de özlem yüküyle dolu insanlýk.
saðanak karanlýklar bir bastýracak ki...yok þehirlerin üstüne!
kaçacak ne þehir, ne de ömür kalmayacak...
.
gecenin o geç saatlerinde açacak bazen güneþ!
...yine...kim kime dum duma...davul sesleri gibi...
bitmiþ zamanlara vuracak davulcular...güm güm.
boþ boþ bakacak maskeli gözler.
güm güm...
günlerdenbirgün2011Davidoff