Kapýmý kýrýyor gece Günün sonunda gelen davetsiz misafir gibi… Bütün ýþýklarý yakýyorum girmesin istiyorum içeri. Oysa þehrin bütün pisliðini örtüyor gece siyah örtü gibi. Fakat biz göstermek için aydýnlatýyoruz caddeleri ve þehrin tüm ara sokaklarýný… “Fahiþenin yüzü iyi seçilsin, müþteriler memnun kalmalý!” “Hiç karanlýk köþe kalmasýn, katiller iyi niþan almalý!” “Torbacýlar karanlýk köþelerinde saklanabilmeli!” Gece penceremi kýrýyor Perdeler sýký. Aydýnlýðý içerde geceyi dýþarda tutuyorlar. “Orada kal!” diyorum örtecek pislik yok burada! En azýndan benden baþka. Söz dinlemiyor… Lambamýn zayýf ýþýðý ve güçlü karanlýðýn arasýnda kalýyorum. Sönüyor ýþýðým ve gece yine hakim… Uyumadan önce üzerimi örtüyor karanlýðý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
oneiras Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.