Yorgun kanatlarýmda, demirden prangalar
Dünyadan Âhirete kanat çýrpan bir kuþum
Fakat beni çok yordu ruhumdaki kavgalar
Yürüsem de bitmiyor, içimdeki yokuþum
Susuyorum su içmek yerine susuyorum
Ýçimde Tih çölü var, ama kumu kor gibi
Serinlemek içinse, gölgeme pusuyorum
Buradan diri çýkmak bana haylî zor gibi
Aklýmýn ayaðýna, dolanmýþken kobralar
Kafatasýmda Þeytan kývrýlmýþ yatýyordu
Bir vahiy fýsýldarken gökteki maðaralar
Hakikat denen hançer rûhuma batýyordu
Ýçimdeki çýðlýklar gözümde bir su oldu
Seccâdemin rahmine býraktým katreleri
Damlalarsa dilimde dolaþan bir hû oldu
Gözyaþlarýmla deldim binlerce sütreleri
Semânýn kapýsýna vuruyorum her gece
Kýtmir gibi kývrýlýp yatýyorum önünde
Ev sâhibi demedi gir diye tek bir hece
Beni belki de kovar nâra haþir gününde
Soner ÇAÐATAY (14:23) 27 Eylül 2011 / Wuppertal / Almanya
Kelimeler:
Sütre: Perde. ( Burada Allah ile kul arasýndaki yetmiþ bin perdeye iþaret ediliyor)