taş ve yeşil

bulutlardan yaðýyor saçlarým
tüm yataklarýn acýyla
yeþille örtülüþü
isteksiz ormanlarýn izninde

taþýn yan tarafýndan
gelen bebeðim
kanýmýzýn üzerinde uyuyor her þeyin
ölümümüz hep suratýnda
gel beni sen öldür
her yerim ölmeyen mezarlardan

kavaklarý ýslýklarken büyüyor yeþil
tüm yaþadýklarýmýzýn unutulmadýðý taþ
rengin düþüþüne uçurumlar kazdý
sevmediðim tüm tanrýlarýn gözleri erimesin
ellerimi göðe gerin
aðlayýþlarýndan görüyorum dünyayý

denizlerin aðladýðý her þehrin nöbetinde
kaburgama dikili hüznün bayraðýný
çaðýrýn rüzgarlar
göremiyorum görülemeyini
görülemeyene tutkum
masa baþýnda ölebilmekten baþlýyor

ýslak düþlerin çatý katýna çýkmasý gerekli
her an
içim kuruyabilir yaðmursuz aðladýðýmdan
taþlarýn doðasýnda ezilemeyen ölümler dikin

acýsýn yapraklarýn döküldüðü yer
çoðal her tomurcuðunu gördüðüm gözün
parmak çýrpýþlarýnda ince namazlarýn
baþýný eðme
yaðmursuz kalan alevi
çöllerin döküldüðü yerin
bulutlarý olduðunu sanýrsýn
dökülmeli topraðýn tomurcuklanan eli

býrak beni kendimsiz kendimde
her yeþili sayýklarken
zorlanýyorum kendime yazýlmýþ yerden
yürü bacaklarým yürü
sensiz kalan yeþili
ezen taþý atmaya kendime

Sosyal Medyada Paylaşın: