suret

aynadan atlýyorum
penceresiz þehirde
ölmüyor çoðalýyorum
kendimde öle öle


yitirdiðim tüm çocuklarýn
ellerinde birer çivi saklý
hüzünlü resimlerden çalýnmýþ
infaz edilenleni duvara diken


farzet ki hiç yaþayamadýk
ellerimiz dünyayý taþýyamadý
ezilen insanýn kanlý beþiðini
sessizliðimizin ebesi salladý


mezarlar sadakatsiz anamýz
ruhlarýn bekaretini verdiði yer
aðlayýþlarda yüzen genelev
baþkasýnýn merdivenidir yokluða


varolmadan suretimizi öldürdük
aynalar sahipsizliðimizin denizi
kanlý çirkinliðimizi yýkayamadan
çiçeðin sapsarý rengiyle güldük



aynada yürüyen insan
zamanýn yüküyle ilerler
yaþlýlýk çizgilerine takýlýr
bir mayýn patlar
ve sadece çiçekler savrulur
Sosyal Medyada Paylaşın: