Senin yüzün, benim iç yüzüm Böyle güzel bakýyorsunya sen Böyle mavi, böyle derin Ýþte ondandýr sarhoþluðum Bu baþý boþluðum, çünkü ben Hangi yöne dönsem sevgilim Senin henüz bilediðin Bir kýrýk ayna tadýndayým, yada Kuzeyi hep sen zanneden Aptal bir pusula Yýldýzlarý severdim ben, birde geceyi Ve havada gezinen çið tanesini Bir þair nekadar gerçekçi olabilirki Sen bir elma koparýyordun aðaçtan Derken bir çocuk sevimliliði oluyordun Aðaç da bir ay masalý Biliyorum kimse inanmaz bize Onlar ayný þiirde hiç ýslanmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERKAN ÇELİKOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.