Vurdu Gözleri
Bir afet-i cihân,gördüm, bu akþam,
Baðrýmý kavuran, kordu gözleri…
Mümkün mü bir daha, doðrulup, baksam,
Sevgiler fýþkýran, sýrdý gözleri…
Onda görür, görmez, kendimi buldum,
Ummanlar içinde, ummana daldým,
Sanki o ana dek, takatsýz kuldum,
Cismime can veren, ferdi gözleri…
Anladým ki aþkta, sevgide aklý,
Kim bilir içinde, ne hazlar saklý,
Kýzmadým gönlüme, elbet ki haklý,
Göðe direklenmiþ, nurdu gözleri…
O andan beridir, baðrým yanýyor,
Ýçimde bir þeyler, kýpýrdanýyor,
Yüreðimde, fýrtýnalar, dönüyor,
Aklýma takýldý, durdu, gözleri…
Biçare gönlüme, daim gerek o,
Yaradan’dan dilediðim, “dilek” o,
Güzellikte, benzeri yok, melek o,
Beni can evimden, vurdu gözleri…
KURTOÐLU’YUM, yaramdaki, tuz gibi,
Baðrýmýn baþýný, yaktý, köz gibi,
Sanki benim derdim, bana az gibi,
Baþýma sevdayý, sardý gözleri…
Aþýk Rifat KURTOÐLU ÇORUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.