Islýk çalamayan içimdir Herkesin uyuduðu saatlerde Alýp veremediðimdir Sýðýntý gecemdir Gözleri menekþemdir Islaðýdýr kasým düþlerim son keþkemdir…
Yaþam zordu Ýnsanlar daha da zorlaþtýrýyordu Ama ne varsa yine o insanlar da vardý. Ýþte bu yüzden aranýza karýþtým Sýrt çevirene bile yüzümü dönmedim Elimi uzattým, yordamýnca anlaþtým Herkes candý …
Ama hasat zamaný bana çok yakýndý. Ben bu düþünceler denizine dalmýþ Enginlerde kulaç atarken Bilinen hikayelerim kadehlendi Katýðý hüzün olan Dokunur omzuma nafile El vermez elimden gelmeyene Gitmeyi bilmez Örüklü saçlarýn dekolitesi Uluorta sokulan ayazdýr Kal diyemediðimdir Azdýr, aldýrmaz kelimelerim Bir þiir , bir þiir daha biter içimde
Yüreklerimiz derinlerde ise ,içiniz de olan þiiri baþka bir yerde bulamazsýnýz...
h@ceRdonmez-kl@vye ”Gönlümün kýrlangýcý özgürsün artýk!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Klavye dostlugu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.