bazen kabusla uyandýðý geceleri olur insanýn zýrhla kaplanmýþ karanlýklar gelir üzerine sonra göremediðin duvarlar sanki defalarca çarpar ellerine
iki düþ arasý bölünür uykularýn içine süzülen ýþýða yapýþýr gözlerin daðýlýr bulutlar aðýr aðýr kaybolmaya baþlar birden o karanlýk kabuslarýn
artýk renklenen düþlerine kök salar yeþil yapraklý çýnar aðacý az ötede iki güzel çocuk oynar oyundan dizleri yara bere hala balkonda oturur þirin komþu kýzý sorsam acaba þimdi gözleri nerede
iki uyku arasý çocukluðuna düþer gölgen sonra çocuklar toplanýr yeni düþlerinde çocukluðun ve çocuklar renkli balonlar uçurulur o masmavi gökyüzünde
Ýhsan ÇAYBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsan45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.