MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YEŞİL VE MAVİ
flycan57

YEŞİL VE MAVİ










býraktýðýn yerde soluyorum
üzerimde ayný atlastan örtü
yýldýz çiçekleri devþiriyor hala gözlerim…



.....



ilk anýmsadýðým mavi, dedemin gözleriydi
ilk aldýðým en güzel hediye ondandý
nasýl hatýrlamam…
en sevdiðim oyuncaðýmý
kýrmýzý boyalý tahta beþiðim
kendi elleriyle yontmuþ boyamýþtý



ve…
terk eden
ilk giden oydu
çocuk aklýmý da çalarak



günlerce…
ahþap kapýnýn eþiðinde aðlamýþ
sonra aylarca dönmesini beklemiþ
gözlerim sokaðýn baþýna asýlý kalmýþtý



içimdeki kuzguni acýyý, açlýða dökmüþ
“ölecek çocuk” dediklerinde anlamamýþtým
nasýl da sevinçten çýrpmýþtým çýrpý bacaklarýmý
demek ki kavuþacaktým
hem de sarmaþýk gülü kollarýna…



……..



uzun uzun yollar
önümüzde kývrýldýkça
bir elimde doladýðým saçým
bir elimde naylon bebeðim
içimden küsleri oynarken
kendi kendime söyleniyordum
"bu kadar uzaða gitmiþ olamaz
olsa olsa ancak yolu kaybetmiþti" dedem




uyandýðýmda
çoktan gece olmuþ...
kýrýk gözlerimde hazan... dökülüyorum
karþýmda tanýmadýðým bir çift yeþil göz
oysa ben maviye vurgundum
hem de mavinin en delisine…
korkmuþ öylece sana bakmýþtým
don kesmiþ yüreðimle…




kýzgýndým nineme
kýzgýndým size, hepinize…
ilk defa insanlara güvenmemeyi
yalnýzlýðýn rengini, gidenlerin asla dönmeyeceðini
ilk defa o gün öðrenmiþtim




aramýza
kalýn duvarlar örmüþ
artýk geçit vermeyen puttan bir kaleydim
ne yapacaðýnýzý þaþýrmýþken…
ben hala gizli gizli aðlardým geceleri
dedemi özleyen dudaklarýmý…
sessiz sessiz akan sellere boðardým…



yýllar su gibi geçti... sanki
yorgun nasýrlý ellerin bile pamuktu
saçlarýmý okþayýp þakalar yaparken
katýlarak gülerdim karþýnda…
yeniden sevmeyi, insanlara güvenmeyi
yeniden sen öðretmiþtin
altýndan yüreðinle...




sevdiðim
ikinci renkse yeþildi…
eve geldiðinde önce ben koþardým kucaðýna
alnýndaki uzun çizgileri elimle ütülemeye çalýþýr
gözlerimi gözlerine yapýþtýrýr…
küçük bir kelebek gibi yüzünün her noktasýna
konmaya çalýþýrdým…



sonra
beklemediðim bir anda ikinci giden sen oldun
hazýrlýksýz gelmiþti yokluðun
týpký ilki gibi…
tarifsiz acýlara bilenirken yüreðim
artýk biliyordum gitmelerin anlamýný
biliyordum ki gidenler asla geri dönemezdi




þimdi
renklerin yeþilini de mavisini de
ne çok seviyorum...bir de seni babam...












ayþe uçar
28 /09 / 2011









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.