KARDELEN ÇİÇEĞİM
Dað baþýnda ölürken bir nefes
Her damla terde darbý vardý hayatýn
Çýrpýnýrken bir minik serce göl olur yürek
Ve suyu çekilmiþ pýnarýn yanýnda dalar hülyasýna
Kuru bir ayazýn kar tanesi
Uzaktan gelen kalleþin kurþun sesinde uyanýr kardelen
Yüreðine aldýðý silah bozar doðanýn en güzel büyüsünü
Çizer yaþamadýðý hayatýn üstünü
Nasýlda yorgun duruyor kestane rengi saçlarý
Ela gözleri kan çanaðý bürüse de
Karþý kýyýlarýn sýcaklýðýný yaþar dost diye
Uzaktan dökülür gözyaþlarý cinsiyet ayýrmadan
Baharlarýný yazlarýný parçalar can diye
Doðada koþar adam gibi adam diye
Dinmez Ýstanbul sokaklarýnda acýlarýn yankýsý
Uzaktan gelen bir kurþun sesi yýkar
Düþünü, sevdasýný, suskusunu
Yaðmur damlalarýnda yýkamýþ elindeki kiri
Yüreðindeki çocuksu sevgiyle yeþerir kardelen
Duygularý karanlýða bürünse de mertliði yerinde
Adýna hayat denen masalda doðar yaðmur damlasý
Yýldýzlarý bile sönmüþtür minenin
Gökyüzünde deðil avuçlarýndadýr yýldýzlar
Umudu göz kýrparken savurur kestane sacýný
Bir alazýn ýþýltýsýnda yanar ela gözleri
Hicrana mahkûm etse de içindeki gonca gülü
Duruyor bulmacasý kara kalem önünde
Sevdanýn ölümünü içten ice içerken
Günahýn neydi kardelen
Sen yakardýn ben aðlardým
Bir tek sen sütten ten kokardýn
Sendeki güzellik bulmacasý
Bendeki yanýk bir türkü yaðmur damlasýnda sevdaydý
Güneþ bize küsse sen kardelen çiçeðim sen açmaya devam et
ZERREM
OSMAN TÜRKASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.