Hasret...
Bu gün sensizliðimin ilk ertesi
Hasret yüklü gemileri el sallayarak uðurladým
Baþka limanlara
Gidiþleri üzgündü gemilerin
Ama dönüþleri muhteþem olacaktý...
Umut ýsmarladým uzaklardan
Karþýlýðýnda hüzünlerimle takas etmek üzere
Hüzünleri býrakýp umut saçacaðým
Rüzgarýn saçlarýmýzý okþadýðý yerde....
Sürgün yaþýyorum dalgalarýn koynunda
Sevemedim sensizliði bir türlü
Kendi kýyýlarýmda yabancý gibiyim
Hiç bir þey eskisi gibi deðil yokluðunda
Olmayacakta biliyorum ...
Ýnce ince sýzlýyor yüreðimde hasret
Giderken simsiyah bir dünya býraktýn
Beyazlarý geldiðin gün giydirecem ufuklara
Geliþinde seni kendi kýyýmda karþýlayacaðým
Sýcak bir çay buðusunda
Martýlarýn kanatlarýna takacaðým sevinçlerimi
Her kanat çýrpýþlarýnda sevgim kuþatsýn diye gökyüzünü...
Sebebsiz deðildi hüzünlerim
Sevdamýn adý kazýnmýþtý yüreðime
Hiç olmamýþtý benim uçsuz bucaksýz denizlerim
Þimdi ise deniz gözlerim...
Hüznün kollarýna düþmeyecek artýk göz yaþlarým
Umutlarým hep olacak yarýnlara
Ve sen benimlesin
Bütün kýyýlarýmda
Bazen hýrçýn bazen sakin dalgalarýmla
Büyük harflerle yazacaðým adýný
Deniz gözlerimin vurduðu her kýyýya....
_Hüzün Bulutu_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.