"Ýsli bir çerað düþer usuma
Bir köprü salýnýr suskun denize
Yarýmdýr oysa
Kýrýlmýþ düþlerimiz gibi
Sen aðlarsýn
Ben utanma diye arkamý dönerim
Bilirim senin geldiðin topraklarda
Zayýflýktýr bir erkeðin aðlamasý..
Þimdi aðlayacaksýn
Yüzümü döneceðim sana
Sakýn utanma
Ne ellerimiz günaha bulaþtý
Ne de beyaz bir güvercini uçarken vurduk"..
...
Yüzümün kýyýsýndan el sallýyor buruk bir hüzün,
ve rýhtýmdan kalkan bir gemiye okyanus olmaya hazýrlanýyor,
gözyaþlarým.
Devriliyor kirpiklerim,
göz diplerimde deprem telaþý,
yarým kalmýþ bir masalýn intizarý dilimde,
ve saçlarýmda o tanýdýk poyraz.
Dokunsan ellerime þimdi sevgili,
zemheri / buz /ayaz.
Yalancý bir bahar yalamýþ yüzümü,
firari aðustos böcekleri doldurmuþ yýrtýk eteðimin ceplerini,
bir manastýr sessizliði bulmuþ beni hep saklandýðým sokakta,
kapatmýþ eylül’ün gözlerini bir rahibe küçücük elleriyle,
gözlerime mil gibi çekmiþ sukûneti,
ki; mavi.
Sorma,
Havariler ve melekler...Hatta onlar da
bulamazlar beni.
Köþe baþý yorgunluklar dökülür diz kapaklarýmdan,
avurtlarýmý yakar tuza kesmiþ inciler.
Ayrýlýk süzülür çisil / çisil parmaklarýmdan,
boyanýr kýrmýzýya kaldýrýmlar,
baþýboþ yaðmurlar yýkar izlerimi.
Yarýn ;
Dudaklarýnýn arasýnda terennüm olacak adým,
avuçlarýnda sana býraktýðým yanlarým sýzlayacak,
acýyacak ellerin.
Lâl olacak dilin...Aðlayamayacaksýn bile,
bense kaç þehir kaybolmuþluðumun hüznüyle,
annemin dizlerinden,
yine,
yeniden,
sönük bir yýldýz gibi ýþýk toplayacaðým...
de_soulmate
iki
bin
dokuz