Niye diye sorma gönül.. Bazen yetemiyorsun iþte.. Bazende fazla geliyorsun.. Hem sen sevmek nedirde bilmiyorsun.. Bilsen seni de bir seven olurdu.. Yada seven vazgeçilmezi bulurdu.. Deðer vermekte yetmiyor iþte.. Deðer göremiyorsan bitmiþtir.. Kimseyi zorlayamazsýn.. Beni sev diyemezsin..
Bazen yetemiyorsun iþte.. Onlar baþka havada.. Sen baþka telden çalýyorsun.. Býrak kimin ne istediðini.. Sen bazen kendine bile fazla oluyorsun..
Ne bileyim fazla iþte.. Fazla dürüst.. Fazla doðru kalýyorsun.. Biliyorum baþkasýda olamýyorsun.. Ki zaten olma da.. Bence sen böyle yalnýzda kalmazsýn.. En azýndan ben olurum Yani nefesim olur yanýnda.. Verince son nefesimi.. Sende gelirsin ardýmsýra..
Bazen yetemiyorsun iþte.. Bazen.. Boþ ver aldýrma..
Fikret ÝZGÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret İZGİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.