Döndürüp duruyorsun lafý aðzýnda, Yerim yoksa söyle senin indin de. Ben o otobüse bindim de. Ýneceðim duraðý bilmiyordum ki. Muavin son durakta olduðumuzu söyledi. Neredeyiz dedim söyleyemedi. Son durak inmesini bilmeli. Valiziniz var mý dedi, gülümsedi. Geri dönmek istiyorum dedim, biletiniz dedi. Yolun karþýsýný gösterdi, karþýdan bilet almam lazým. Cüzdaným çalýnmýþ, hayatým çalýnmýþ. Kimlik siz kaldým, adým neydi. Baþým da bir duman burasý neresi. Ýrkildim iki adým attým boynumu kütlet tim, Sonrada baðýrarak küfrettim. Polisler kolum da, karakol yolunda. Sorgu sual elim kelepçeli. Yýllardýr aradýðýmýz bombacý. Ensem de sert bir tokat. Suratýma yumruk, burnum da kan. Nezaret soðuk ve bir jop darbesi ben baygýn. Buz gibi su kýyafetlerim ýslak. Sonra nur yüzlü komiser. Evlat adýn ne cevap yok. Evlat suçun ne haykýrarak. Tir tir titreyerek aþk dedim. Ben katlettim gereðinden fazla sevdim. Sonra alýp geldim kaçýrdým. Kirletecek tim yoksa yada öldürecektim. Yaþatmak için komiserim. Þimdi kimsin desen adýmý söyleyemem. Cüzdaným çalýndý gizleyemem. Polisler dövdü söyleyemem. Benzetmiþler suçluya dedim. Adýn aþk evlat senin, sevindim. Atýn bunu nezarete kimliðini öðrenin. Üzerime geliyor parmaklýklar, Suçsuzum günahsýz ve aylak. Adýmý söyleyemem benim adým aþk. Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.