seninle

bitiremedim seni bitmiþliðimde...
görüyorsun ya þiirlere son satýrdan baþlýyorum artýk
eskiden olsa hüzün vadilerinden derlerdim solgun çiçekleri
deste deste dökerdim dizelere
son mýsradan bir uyak önce.
bakýþ bakýþ baktýðým her nesnede senden bir parça buldum
sürgün diyarýnda sensizliðin yaþarken mahkumiyeti
söylenilmemiþ türkülerde dinledim seni
seni ezberledim aþk þiirlerinde
ve ders kitaplarýnda seni öðrendim anlama- anlatým etkinliklerinde
seni baþtan sevdim
yokluðunun yaþandýðý vakitlerde bu sefer
bu sefer seni tanýmamýþlýktan önceden baþladým
çünkü seni tanýmadan öncesinin anlamsýzlýðýný öðrendim
tüm cümlelerin düþüklüðünü gördüm
seni anlatmadýðým kompozisyon yazýlarýnda
ve tarih derslerindeki tüm savaþlarýn bir tek haklý gerekçesi varmýþ
daha yeni anlýyorum sensizlikle dolu olduklarýnda.
yeniden iþledim tarihi seninle baþlayýp sensizlikle bitmeyen
müzik derslerini daha yeni sevdim
senli notalarý terennüm ettiðinden beri
ve yokluðunun acýsýný yeni anladým
coðrafya derslerindeki tüm jeolojik zamanlarýn yaþanma
sebebinin seni arayýþ olduðu
ve matematikteki bilinmeyenin aslýnda sen olduðu
ve sessizliðinin bir nota olup adýnýn es olduðu...
kalemi yeni tutmayý öðrendim ve yazmayý da
adýný yazdýðýmdan beri kaðýda
ölümü gördüm sana yaktýðým her aðýtta.
körlüðümü gördüm,
kör kütük sarhoþluðumda
ne þimdi aþký terennüm eden mýsralarým var
ne hüzne dair bir þarký
sevinci zaten kaybetmiþtim gidiþinde.
hayat bilgisi derslerinde bilgisizliðimi öðrendim
sensiz baþlayan her vakitte.
sýnýf tekrarýna kaldým aþk ateþinde
tekrarý yok, bütünlemesi yok.
yokluðun kollarýnda erimek an ve an kor ateþe atýlmýþçasýna.
bir pazarda üç kuruþa satýlmýþçasýna.
yaþýyoruz iþte...
sýradan bir sözcükle özetleniyor artýk benim için hayat.
denklemini çözdüm yokluðunda hayatýn.
hayat,
varlýðýnla var olan yaþam
yokluðunla kapkara hüzün yumaðý bir akþam.
Sosyal Medyada Paylaşın: