Kara bir geceden arta kalýyordu kirlenmiþ sab/ahlar
Yapraklar düþüyordu hüzün rengi
ve Hüzzam dý hep þarkýlar
Bir yerlerde bir kadýn aðlýyordu
Batarken bedenine can kýrýklarý
ve bir adam, adamlýðýný asmýþtý
Siyah bir zülfün teline
Bir yerlerde katledilmekteydi aþk
Yalancý dudaklar içinden geçerek
Umut katýk edilmekteydi bir baþka yerde /gözyaþýnýn yanýna
Bir kadýn þarkýlardan fal tutmaktaydý
Çocukca bir inançla..Ve hep
"Ömrüm Seni Sevmekle Nihayet Bulacaktýr"
Çýkmaktaydý þansýna
Adam elinde kör bir býçak
Kör bir inançla peþinden koþmaktaydý
Olmayan ve hiç bir zaman olmayacak bir ihanetin ardýndan
Kadýn susturmuþtu yüreðinin atýþýný
Adamsa daðlara haykýrmaktaydý nefretini
Ama ne kadar inkar etsede adam
Hala o kara gözleri düþlemekteydi
Her gökyüzüne baktýðýnda
Ve yýldýzlar anýmsatmaktaydý
O gece karasý gözlerdeki ýþýltýyý
Ve yine adam,
Bilemekteydi öfkesini ,özlemini hissettikçe
Bildiði ne kadar beddua, küfür varsa
Hovardaca harcamaktaydý
özleminin üstüne
Kendini kandýrýþýnýn üstüne
ve inandýðý her yalanýn üstüne
Yüreðini yine sürgüne göndermiþti kadýn
Ve kaç pranga eskitecekti kimbilir
Kaç leylim gecede, kaç zemheride
Gözlerini gardiyan edecekti
Sararmýþ, sepya bir fotoðrafa
Üþüyecekti lambada titreyen alev
Ve aþk hiç bir kaðýda yazýlamayacaktý
Susturacaktý kadýn tüm sevgi sözcüklerini
"Seni Seviyorum..Çünkü"
diye baþlayan tek bir cümle kurmayacaktý
Kabullenecekti yenilgiyi ve sessiz bir tefekküre dalacaktý
Kimse bilmeyecek ve kimse avutmayacaktý
Derindeki sýzýsýný
Yar i yarasý olmuþtu kadýnýn
Ve o yara kanayacaktý
Ölene dek...kapanmak/sýzýn