Doðan bir günün þafaðýnda, gecenin karanlýðýnda.... Farketmezki... Afet’im ben geldim desen; Tutulsam,konuþamasam yine heyecaným geçinceye kadar.
Afet im ben geldim desen;Duysam sesini kulaklarýmda çýnlasa ,inanýr mýydým ki geldiðine . Gel canom gel!!!!!!!Gelde inandýr beni. Aylar süren bu uykudan gelde uyandýr beni..
Ýster yaðmur bulutlarý ol bir damla sevgi gibi ister karanlýðý yýrtan bir güneþ gibi üstüme düþ. Afet’im ben geldim ;"yoluna yol olmaya,Ömrüne ömür katmaya yüreðindeki bahara çiçek açmaya,gözlerindeki ýþýða nur olmaya"geldim desen ve ben seni beni býraktýðýn yerde beklesem. Sosyal Medyada Paylaşın:
tarih64 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.