FÝLÝSTÝN’DE DÝRÝLÝÞ
Bizi bir Harun doðurdu
Büyüttü bir ur gibi içinde
Sütannemiz güneþti
Þeytanminareleri içinde düþlerimiz
Gerçek bir ismimiz hiç olmadý
Yaklaþan adým adým gecede
Bizi bir diriliþ sevdi öylesine
Bir seviniþ býraktý gitti…
Bulutlar unutsa da saymayý
Kýyýya bir nefes kala
Biz bitiremedik çilesini mahzenlerin
Her kulaçta bir kul açlýktan öldü
Her açlýðýmýz açýkta kalmýþlýðýmýza…
Bir de yusufçuklarýmýz vardý
Ýçimizde bir yerlerde çýrpýnan
Bizdik o ipeksi soðukluðunda ölen çocuklarýn
Fosfor-üstü sohbetleri
Mosmor örtüsü üþümüþ bebeklerin
Dudaklarýmýzdý
Korkuya ölürcesine doymuþ…
Bir avuç elem-i Zekeriya kaldý içimizde
Birazcýk da Yakup’un hüznü…
Ama biz bir kaderdik
Biz bir ülkünün sürgünü
Biz Yusuf’un kuyular maverasý düðünü
Bir hücrede ekmek gibiydik
Kaskatý kesilen hücrelerimizde
Kandan yoksun
Ve kanlar içinde boðulan
Bir böcek gibiydik
Yine de bilirdik böceklerin içten olduðunu
Hep en küçük uzvumuzdan vurulurduk
Hep en savunmasýz rengimizden
Yutkunurduk sadece secdelerde
Ve dudaklarýmýz muþtulardý huzuru
Topraktan olmanýn coþkusunu
Toprak olan çocukluðumuzda…
Ve kar beyazlarda soyunurduk aslýmýzý
Kor ayazlarda kurulurduk mayýnlar üstüne
Ve üstüne giderdik zulmün
Mazlum dirayetiyle
Olmayan kanatlarýmýzý bilerdik
En keskin hançerler yerine
Ve baðrýmýzdaki pamuklarla
Dokunurduk meleklerin ellerine
O gönüllerüstü serüvene…
Adý umut olan bir akrep soktu bizi
Acýdýk
Ama kanamadýk hiç
Aðlamadýk yine de…
Þimdi mi?
barut rengi
Yorgunuz biraz
Solgun mevsim
Ve yelkovan…
Ýs’Mhy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.