Hüzün Bulutu...

Bir hüzün bulutu var bu günlerde sehrin üzerinde
Saðnaklar baþlayacak birazdan
Dudaklarýmý ýsýrýyorum kanatýrcasýna
Týrnaklarým uvuç içlerme geçiyor
Ama ben hýssetmiyorum .....

Sokaklarda bir koþuþturmacadýr gidiyor
Ayak sesleri birbirine karýþýyor
Sanký çýðlýk oluyor atýlan kahkahalar
Beynim uðulduyor kulaklarým çýnlýyor
Gözlerim her yabancýda tanýdýk bir þeyler arýyor...

Köþe baþlarýnda nöbet tutuyor çaresizlik
Gölgesinde buluyorum kendimi sokak lamlarýnýn
Ve bazen kendi gölgem býle korkutuyor beni
Yaðmurun öptuðü kaldýrýmlarda kalýyor ayak izlerim
Yaðmur damlalarý ne güzel de dans ediyor düþerken
Yüreðimde hissetiðim saba makamýndaki keman sesinin eþliðinde ...

Bir su gibi süzülüyorum gecenin tenha karanlýðýna
Kader ortaklýðý teklýf ettým bulutlara
Belki bende karýþýp yaðmurlara yaðarým
Senin bulunduðun iklimdeki bulutlarla...

Sessiz ve çaresizce gidiyorum þimdi
Belki sesime bir ses nefesime nefes olur uzaktaki
Yine gelirim o zaman bekle
Birlikte okuruz belki þimþeklerin karanlýklarda yazdýðý
O isimsiz muhteþem þiiri.....


_Hüzün Bulutu_









Sosyal Medyada Paylaşın: