Aşkım Sevda Dağı

Gönlüm bir deli çay,
Hangi yöne akacaðýný bilemiyor.
Yoksul Þehzade’m bir tanem,
Kaç vakittir sevdiðini göremiyor.

Kaderim sýmsýký sarýlmýþ bir dolak,
Çözüldükçe dolaþýyor…
Ýlkbahardý, yazdý, sonbahardý derken
Yýllar birer birer tükeniyor.

Hayatým sessiz bir çýðlýk,
Gönlümce yaþayamadým…
Özgür kuþlar gibi
Kanatlanýp uçamadým.

Biliyor musun sevdiðim?
Kara geceden gündüze kadar…
Her þeye raðmen ayakta kalabilmeyi,
Seninle baþardým ben.

Sýralý mor daðlara kýzýyorum,
Dolunayýmý perdeliyor.
Okyanuslar desen baþ harami;
Sana çýkan yollarýmý kesiyor.

Gönlüm zindanda þimdi
Aklýmdasýn, yüreðimdesin…
Her Yusuf’un bir yangýný varsa,
Benim de Züleyha’m sensin!

Aþkým sevda daðý,
Daðýt daðýt bitmiyor…
Hasret kýnasý yakýnmýþ bakýþlarýn,
Gözlerimden gitmiyor.

Bu þiir iþte gördün, bir aþk þiiri…
Nefesimde baþka bir þey yok ki.
Çölde yolumu kaybetsem de bilesin
Ne gözlerini, ne ellerini unuturum!
29 Nisan 2009

Sosyal Medyada Paylaşın: