Koca Seyit

Seyit baþka bir can
Kahramanlýk katýna yükselmiþ bir civan
Bu topraklar üstünde gün batmasýn diye
Adý doðmadan deftere yazýlmýþ bir kahraman
Bebeler yetim kalmasýn diye
Yola düþmüþ daha gün aðarmadan

Seyit olmak, üstelik Koca Seyit olmak kolay mý?
Önce yedi düvelin sýrtýný yere getireceksin
Sonra adýn deftere yazýlacak
Tarihe altýn harflerle kazýlacak
Sayýsýz yiðitler arasýnda ünleneceksin
Seyit olmak, üstelik Koca Seyit olmak kolay mý?

Kýnalý kuzularýn eli tetikte
Þükür hiçbirisi de umutsuz deðil
Analarýnýn duasý karýþmýþ bülbül seslerine
Düþman, adam görsün diye

Vatan, vatan olur kahramanlarla
Yükselir onlarýn býraktýðý þanlarla

Þafaktan önce gökte yýldýz yýldýz umutlar
Zafer denilen þey bu kadar uzak mý?
Ya da hangi daðýn ardýnda saklý
“Bismillah!” dedi Seyit önce, “Bismillah!”
Zafer davullarý güm güm yüreðinde
Düþman karasýðýrcýk alaylarý gibi gelsin isterse
Yardýmcýmýz Allah!
Þafaktan önce gökte yýldýz yýldýz umutlar
Þafaktan rengini almýþ bayraklar.

Çamlýklý Seyit, sade bir er
Boðaz’dan izinsiz kuþ bile uçurtmaya yeminli
Balkan Savaþý’nda piþmiþ bir nefer
Gözleri ufukta bir þeyler arar gibi
Aklýndan geçirir geçmiþ günleri
Dinler þafakta dem tutan bülbülleri
Boðaz’dan izinsiz kuþ bile uçurtmaya yeminli
Çamlýklý Seyit, sade bir er

Yüreði baþtan uca vatan sevgisiyle dolu
Boðaz’ýn iki yakasýnda sanki tekmil Anadolu
Konu vatan olunca ölmeye hazýr on beþinde gençler
Baba ocaðýnda yavuklusunu býrakmýþ nice Mehmetler
Çamlýklý Seyit, sade bir er
Balkan Savaþý’nda piþmiþ bir nefer
“Çanakkale geçilmez!” sözünü
Yedi düvele ezberlettiler

Bir yýl daha düþtü takvimlere bin dokuz yüz on beþ diye
Ucu yanýk mektuplar gönderildi geride býraktýklarýna
Hem analarýna, hem bacýlarýna, koþa badem aðýzlýlarýna
Mart’ýn on sekizinde, Perþembe günü
Hava ýslak, üstelik nemli, göz gözü görmüyor
Vatanlarý için ölmeye hazýr Mehmetler
Sarýlýp koklaþtýlar, helâllik alýp verdiler
Hepsi de teker teker þehitlik gömleði giydiler

Karanlýk Liman’da düþman armadasý
“Queen Elizabeth”i, “Ocean”ý dizi dizi
Sanki gökten ateþ yaðdýrdýlar, Alçýtepe’yi dövdüler
“Ýkindi Çayý”nda Ýstanbul’dayýz dediler

Ne bir ses, ne bir nefes var Mecidiye Tabyasý’nda
Kor ateþ yiðitlerimizin gözü armadalarda
Vakit tamam, güneþ yükseldi yükselecek
Kader gecikmeyecek

Ötede Çanakkale yanýyor, beride duman duman her yer
Siperlerinden kalktýlar ansýzýn eli tetikte Mehmetçikler
Gökyüzünü deldiler yýldýz yýldýz, denizi kýzýla boyadýlar
“Bouvet”, “Ýrresistible” derken, “Ocean” menzile girdiler
Teker teker kaderlerinin oyununa geldiler

Seyit baþka bir can
Kahramanlýk katýna yükselmiþ bir civan
Bu topraklar üstünde gün batmasýn diye
Adý doðmadan deftere yazýlmýþ bir kahraman
Bebeler yetim kalmasýn diye
Yola düþmüþ daha gün aðarmadan

Vatan, vatan olur kahramanlarla
Yükselir adsýzlarýn yazdýðý destanlarla

Çamlýklý Seyit, sade bir er
Balkan Savaþý’nda piþmiþ bir nefer
Gözleri ufukta bir þeyler arar gibi
Gözbebeklerinde seyreder geçmiþ günleri

Kýzýlca kýyametin koptuðu bu cehennem yerinde
Saðýna soluna bakar, kendisinden baþka bir can arar
Þehitlik gömleði giymiþ arkadaþlarý teker teker
“Haydi Seyit!” der, “Durma Koca Seyit…
Sen yürekli bir yiðitsin, meydanlarýn görmediði
Aðýr maðýr deðil top güllesi, hem de olsa ne yazar
Yiðit dediðin böyle günde doðar!”

“Bismillah!” dedi Seyit önce, “Bismillah!”
Koca gülle hafif geldi omuzlarýna
“Allah!” dedi, öptü, okþadý topunun namlusunu
Baþtan uca bütün Boðaz inledi,
“Ocean” bitti!

Çamlýklý Seyit, sade bir er deðil þimdi
Çanakkale’de tarihe yön vermiþ bir nefer
Konu vatan olunca gözünü kýrpmadan
Yola düþmüþ daha gün aðarmadan
Kulaklarýnda þehitlik gömleði giymiþ yiðitlerin sesi
“Haydi Seyit!” der, “Durma Koca Seyit…
Yiðit dediðin böyle günde doðar!”

Kahramanlar siperlerde çelikleþir zamanla
Seyit, Koca Seyit olur göðsündeki imanla

Önce yedi düvelin sýrtýný yere getireceksin
Sonra adsýz yiðitler arasýnda ünleneceksin
En deðerli rütben adýn kalacak tarihlerde
Sonsuza kadar Koca Seyit diye bilineceksin!

Oyhan Hasan BILDIRKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: