renklerin kokusu vardı..

toprak kokusu
vatana çaðýrýr
çocukluðuna
ilk gençliðine koþarsýn
yalýnayak..

ceritler’e inerken
köprüde
saati kurarsýn
hamide’nin mustafa
dönüþ yolundadýr
saat
sekiz on beþ..

sen
baþýnda
kavak yelleri
yüreðinde
umut
koþarsýn
yarýnlara..

sevda kokusu
bir sarmaþýk gibi
sarar dallarýný
sen
ne kadar köhneysen
o
o kadar çiçeðe durmuþtur
ebruli..

çýralý çamlar
çýtýr çýtýr
yanarken sobada
karlý bir kýþ gecesinde
ayýn kokusunu
seversin
kaçkar’ýn zirvelerinde..

ben
en çok renklerin kokusunu
sevdim..

sen
renklerin kokusu vardý
bilmedin..

zaten
bilmek de yetmezdi
bir baþýna..

durup düþündüm de
iyi ki
bilmedin, dedim
iyi ki
bilmedin..

23/09/2011
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: