Sanýrým hep taþýyacaðým ömür boyu benimle olacak bu mezarlýðý Nereye gitsem gölge gibi peþimde olacak Taa ki ölmeyecek bir aþk bulana kadar... Ama hayatýn kuralýdýr bilirsiniz
"Her canlý ölümü tadacaktýr"
O zaman hep gömeceðim yaþadýklarýmý, kalbimin mezarlýðýna... Ama artýk aðýrlaþtý, büyük depremlere sebep oluyor bu çaresizlik. Taþýnmaz hale geldi bu yük. Cesetleride atamam,günahada gidemem bile bile.
Þimdi hiç ölmez bir ruh sarýp sarmalamalý bedenimi Yýkmalý bu kalpteki mezarlýðý Ve hakimi olmalý bu tutsaklýðýn.
Sabiha Çýtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sabiha1912 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.