Okuma özrüm var
“Oku” diyor amma, o ulvi kitap,
Okuma özürüm var, yazmak kusurum.
Canýma iþliyor, o özlü hitap,
Okutan olmazsa, nasýl okurum?
“Oku” dedi amma, kastý ne idi?
Tek cevap arýyor, sorunun dibi,
Kitap, evrak, resim, bilmem ne gibi,
Beynimde çözer, çözer dokurum.
Üç defa sýkýlýþ, hem de tadýyla,
Üç defa cevap var “bilmem” yâdýyla,
Neden Allah deðil? Rabbin adýyla,
Gözümde canlanýr, O anki durum.
Ezelden ebede gider gelirim,
Üþürüm, donarým, yanar eririm,
Neye dayanarak? Yanýt veririm,
Bu girdap içinde þaþkýn olurum.
Kaç meclis gördümse, rivayet dolu,
Ötesi gerekmez, kifayet dolu,
Kimden ne sorduysam, þikâyet dolu,
Sonuç vermez oldu, hiçbir oturum.
Uyumsuz, ahenksiz, yüz binlerce tarz,
Gönlümü doyurmaz, onlardaki arz,
Daðarcýk mý küçük, idrakim mi az?
Sofralar mý boþtur, ben mi oburum.
Ruhum çýrpýnýyor, elan Hýra’da,
Olanlar bitenler, neydi orada?
Yaralýya hangi yara sýrada?
Ýçine çekerken derin uçurum.
21.09.2011…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.