ROTASIZ

Hayatta bazen çaredir,
ölüm yolunu tutmak.
Gün olur dersinki
ha varým ha yokum
bazen bir þey uðruna
yaþadýðýný düþünürsün
bazense
bir cahillik içinde hayatýný,
umutsuzluða býrakýrsýn.
Ne ye kime hak vermelisin
sorular sorular.
Kendinle uðraþmaktan sorular içinde kaybolursun.
Bazen seversin hem de çok
her þeyden çok.
Ama dersin sonrada neden;
Adým atmaya korkarsýn gün gelir.
Kendini bir odaya hapseder
duvarlara anlatýrsýn içini.
Onlar kendine isim koyar kendince
hayatýn acý duvarlarý..
O duvarlar sana
ýþýk olmaz, kapatýr hayatý.
Bakmayý unutursun ve de gülmeyi.
Bazen de acýdan aðlamayý.
Düþünce olarak bitmiþsindir zaten,
hayat olsa ne olmasa ne dersin.
Bu soru ilk uyandýðýnda
gun ýþýðý gibi gelir aklýna.
Ýþte...
Ne demek ya deðil mi
hayata baþlamadan
sonunu görmek.. offfff
Umut kapýsý ararsýn bazen
olmayan kapýlarý denetlersin.
O kapýyý bulamadýkça hýrslanýr,
canýn pahasýna yol almak istersin.
Aklýnda tek þey vardýr,
hayat sana uygun bakmýyor.
Kendine yeni bir sayfa açmak istersin
ama eskisi de yeniydi dersin.
Sonra bunu bildiðin halde olmaza sürüklenirsin.
Bir bakmýþsýn sonunda
kapalý bir kutu olup cýkmýþsýn.
Kendini ne tanýmak ne de bilmek istersin.
Ama dersin ki;
Ýþte..
Her þey senin içinmiþ
olmak da olmamak da…. :(

Sosyal Medyada Paylaşın: