ask kristallerinde de aklım sende

Kahroluyorum.
Seni düþününce.
Serin bir rüzgar düþer mahsun gözlerimize.
Son parýltý dökülür gündüzün yakasýndan.
Yaþlý gözler,
Gece denizi örter acýlarýmý gizler.
Akar karanlýklardan ruhuma mavi hüzün,
Ne yöne dönsem çýkar karþýma masum yüzün.
Ay sapsarý teniyle bu týlsýmý bozarken,
Hicran eser kalbime parýldayan denizden.
Kiminin dudaðýnda bir ayrýlýk ýslýðý,
Kimi kalpleri kýrýk seyreder karanlýðý.
Ben her akþam bu vakit, bu sahilde olurum,
Dalarým hayallere ufukta kaybolurum.
Bazen naðme olurum bir balýðýn dilinde,
Bazen sürüklenirim dalgalarýn elinde.
Hiç dinmeyen yaðmurda ýslanýyorum
Saçlarýma asýlýyor kekremsi tatlar
Daðlar yýkýlýyor üzerime
Diriliyor kalkýyorum
Yangýn yerinden çýkarýp bir bilinmeze götüreceðim seni
Tut elimi
Gözlerim kayboluyor aðlak bulutlarýn ardýnda
Gündüzlerim kan kusuyor
Gecenin diþsiz dudaklarýndan
Gitme
Güneþ azapla doðar
Yaðmurlar hüzün damýtýr topraða
Yaslasam baþýmý dizlerine
Ellerine þefkat sürsen
Ellerini saçlarýma
Avuçlarýmdan öpsen
Öpmeye kýyamadýðýn dudaklarýnla
Tut ellerimi
Al koynuna
Kadehe koy iç beni
Yudum yudum
Gözlerinde zakkum sürmesi
Sür,sür benliðini benliðimin þarkýna
Gelirken küçük bir gökyüzü getir
Bulutlarý beyaz
Yaðmurlarý sulu sepken
Saçlarýmý okþasýn
Gelirken küçük bir gökyüzü getir
Rüzgarlarý dala dokunsun usulca kýrmasýn
Dökmesin çiçekleri
Hayallerimi savurmasýn dipsiz kuyulara
Ellerimi öpsün seherlerde
Rengini gözlerinden alsýn
Umutlarýmý yeþile boyasýn
Sevdamý pembeye
Ayrýlýðý karanlýða gömsün
Sen gel yeter


MESUT YILDIR
Sosyal Medyada Paylaşın: