durma sakýn bozlak ovalarda mevsimlerden son bir bahar hadi durma koþ hadi koþ nefesin tükenene kadar yalaným yok inanýrsan son bir fýrsatýn daha var önün arkan kurak bozkýrlar ve baþýnda atmacalar altýnda saða sola telaþta atlý karýncalar tek yoldaþýn yalnýz, ýssýz insan bilmez patikalar býrak býrak sarsýn seni kara topraklar özgür, yalnýz bir baþýna korkma dal gördüðün bataklýklara bir çakýl taþý bir dere ve serin sular bedenin taþ kesilsin havada ayazlar býrak hadi, hadi býrak sanki tutan mý var?
21.09.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.