Ayný mýyýz ikimiz?
Tenimde yýðýnla darp izi
Bir iki pansuman sýzlayan yaralarýma
Ve sýcak bir çorbanýn tüten buðusunda annemin gözleri
Bir de seni görünce acýlarý unutmuþluðum
Hepsi o iþte
Ve sen..
Duruþunda yalnýzlýk elbisen
Kalbinde bir hasar
Silinmeyen ve bilinmeyen
....
Çok deðil senin için Rapunzel olmak
Uzattým gök kubbeden saçlarýmý býraktým çocuk ellerine
Sen acýlarýna asýlýr gibi asýl
Ben þiirlere
Lunaparktayýz þimdi
Ellerimizde yýldýzlardan birer halka
Geçmiþiz oyuncaklardan vakit, daraðacýnda sarkaç
Sen huzura savuruyorsun
Ben resmine
Yaþadýklarým geçiyor sonra bir korku tünelinden
Korkmuyorum
Çünkü sabaha açýlan kapýlarýn
Yüzüne dayadýðým merdivenin en son basamaðýndaki
Ýki mavi gökyüzü olduðunu biliyorum
-Efsanelerin gerçeðe dönüþebileceðini bildiðim gibi
Sonra büyülü bir göle masal üflüyoruz
Ve siyah göç kuþlarýnýn kanat çýrpýþlarý geçiyor aramýzdan
Yüzümüzde titriyor, gülüþlerimiz
Silinirken sudan
Dolunaylý bir gecede
Tuhaf bir ninni gibi þüphe uðultularý
Beyaz birer þövalye gibi kalbimizi koruyoruz
Ayný hayalde boðulmaktan
-Sanki bilmiyormuþuz gibi
Bir þiirin son paragrafýnda parmaklarým tarafýndan
Zorla birbirimizden çekileceðimizi
Dudaklarýnda kelepçeler
Ýçinde olduðum(uz) bütün düþ karelerinin…
de_soulmate