Yürüyordu kayýp bir kentin Gün batýmýnda Heybesinde yalnýzlýðý Sýrtýnda kefeni her an hazýr
Meçhul sona
Yoktu beklentileri geçmiþine dair Ekmemiþti yarýnlarýný bozkýra Savaþý vardý batan güneþle Dilinde bir türkü Ardýnda sessizliði sürükleyen
Kimine göre deliydi
Karanlýðýn gün doðumunda kaybolan Oysa bir yýldýzdý kayan Sonu denizde çakýl taþý olan Arýyordu küllerinde Hiçlikteki bir yudumluk aþkýný Bulmak ile kaybetmek arasýnda Yaþayamadýðý hayatý
Hep asýlý kalmýþtý
Koza ipinde umutlarý Hep yeþil kalmýþtý gözleri Sulaktý tükenmez dertten Bir serüvenciydi bitmeyen serüvende Yoktu anlatacak hikayesini Boþlukta asýlý bir gezginin Oysa çok þeyi vardý anlatacak
Hep araya girmeseydi O bir lokmalýk susmalar
Kainatý evrene karýþtýran Tüm sessizliði ile haykýran Ölü kuþlar vadisinin bekçisi Tek silahý içinde gizlediði Sevgi papatyasý idi Oda çoktan solmuþtu
Ondan habersizce
Adýmlarý hýzlandýkça Hayat kaçýyordu En dar kanyonlara Çarenin içindeki çaresizliði ile Sadece izliyordu Bakan ama görmeyen gözleri ile
Ve yine sallanýyordu Köstekli saat misali Hipnoza hazýr gibi Zihninin uçurumunda
Atmýþtý oltasýný yokluða Var oluþu yakalamak için Habersizce Var oluþlarýn yok olduðu Bu adaletsiz dünyada
Gözlerdeki gözyaþýnýn Dudaktaki gülümsemesiydi o
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.