Deli Gömleği: Tutenna
bu gömlek bana yakýþmadý,
ama yakýþýklýydým yinede,
kollarým birbirine baðlanmýþtý,
korktum, koridorlar uzundu,
yapýþ yapýþ üstümdeydi karanlýk,
boþ yataðýmý arýyordum.
çarþaflar kirliydi, uzandým,
bir dinozor uyuya kalmýþtý cam kenarýnda,
duvar dibinde isal bir peygamber vardý,
aðzý kokan operacýlar yastýk altýndan,
ucuz þarkýlar söylüyorlardý.
kulaklarýmý saðýr ettiler,
bir gölge duvara bir isim kazýdý,
duymadým, isim geldi bana dokundu,
o da beni duymadý.
birden irkildim, tokat yedim,
ses çýkarma diye haykýrdý,
yýrtmaya baþladý yüzümü,
kalk dedi, elimi tut,
gömleðim var dedim,
ama yinede yakýþýklýyým,
ayný kedi,
kapýnýn önünden hýzla geçti.
koþtuk, tütsü kokusuda koþtu,
ayakkabým çýktý, geri dönmedim,
acele et diyordu, heyecanlýydým,
saçlarýndan boncuklar düþüyordu,
ufukta bir pikap görünmüþtü,
aðlamaklýydý.
köþe baþýndan bir plak,
randevuya tam zamanýnda yetiþmiþti,
bu gömlek bana yakýþmadý dedim,
aslýnda yakýþýklýyým.
bana ters ters bakmýþtý.
nazik davranýyordu þarkýsýna, tutenna,
bana birþeyler hatýrlatýyordu.
buraya neden geldik dedim
gözlerimi yumuyorum dedi,
’ben sadece bu þarkýda gözlerimi yumuyorum’
geri döndüm,
karanlýk koridorlardan geçtim,
odamý buldum, ýþýðý açtým.
kedi suç üstü yakalanmýþtý, kedi,
duvarda ki ismi yalýyordu,
utancýndan kýpkýrmýzý olmuþtu,
baþýný yere eðmiþti,
bu gömlek sana yakýþmamýþ demiþti.
biliyorum dedim. aslýnda yakýþýklýyým.
selcan adalý 15.09.07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.